اغلب اشاره مي‌كنند كه اين دوره با بارش ستارگان تاريخ نبوع مشخص مي‌شود: مهاوير و بودا در هند، لائو- تزه و كنفوسيوس در چين، ارميا و اشعياي ثاني در يهوديه، فيلسوفان پيش از سقراط در يونان، و شايد هم زردشت در ايران. اين گونه همزماني نوابغ ارتباط ميان فرهنگهاي باستاني و تأثير متقابل آنها را مي‌رساند، و اين ارتباط بيش از آن بود كه امروزه به طور قطع مي‌توان نشان داد.