مراد از «جان» (كه اينجا براي برگردان واژة mind برگزيده‌ام)، چنانكه در «مثنوي» مولوي آمده، اين است: دارندة سخن، علم، نيكي و بدي، محنت، شوري و تلخي و شيريني، شرمساري، هوش، بغض، پندار و خيال، وارستگي و مانند اينها؛ عشق‌آميز، عيسي دم، انديشه‌شناس، پيش‌انديش، طالب اسرار، صافي، دستخوش سود و زيان و خوف زوال، لگدكوب خيال، در بند يا ايمن از غم و رنج و شقا، محو عشق و محو حق است؛ و خلاصه به معنايي كه در ابيات زير دارد – م:

جان چو باشد با خبر از خير و شر

شاد از احسان و گريان از ضرر

چون سر و ماهيت جان مخبر است

هر كه او آگاهتر با جان‌تر است

اقتضاي جان چو اي دل آگهي است

هر كه آگه‌تر بود جانش قوي است

خود جهان جان سراسر آگهي است

هر كه بيجان است از دانش تهي است