تاريخ كهنترين كتاب موجود اين نظام، يعني «سانكيه- كاريكا» از ايشوره كريشناي مفسر، فقط به قرن پنجم ميلادي مي‌رسد، و «سانكيه- سوتره»‌هايي كه روزگاري آنها را به كپيله نسبت مي‌دادند كهنتر از قرن پانزدهم نيستند؛ ولي خاستگاههاي اين نظام ظاهراً به پيش از آيين بودا مي‌رسد. متون بودايي و «مهابهاراتا» مكرر به آن اشاره مي‌كنند، و وينترنيتس از تأثير آن در فيثاغورس سخن مي‌گويد.