" این وبسایت تحت حمایت سایت تاریخ ما می باشد کپی برداری از آن بدون ذکر منبع پیگرد قانونی دارد"

www.tarikhema.ir

www.ancient.ir

راهنماي استفاده از اين كتاب

فصل سوم

عوامل سياسي تمدن

i-منشأ حكومت

غريزة مخالفت با اجتماع – هرج و مرج اوليه – قبيله و عشيره – پادشاه – جنگ

انسان، از روي كمال ميل و رضاي خاطر، يك حيوان سياسي نيست. انجمن كردن انسان با نظاير خود، بيش از آنكه نتيجة ميل و رغبت وي باشد، برخاسته از عادت و غريزة تقليد و فشار اوضاع و احوال است؛ وي آن اندازه كه از تنهايي مي‌ترسد به اجتماع رغبت ندارد؛ از آن جهت با ديگران كنار مي‌آيد كه تنهايي براي او خطر دارد و بسياري از كارهاست كه چون چند نفر با هم شوند بهتر صورت مي‌پذيرد؛ ولي، از صميم قلب، موجودي است گوشه‌گير و انزواطلب، كه شجاعانه خود را در برابر جهان آماده نگاه مي‌دارد. اگر انسان متوسط‌الحال مي‌توانست به ميل طبيعي خود رفتار كند، هرگز حكومتي در جهان بر سر كار نمي‌آمد. هم اكنون نيز انسان با حكومت مخالف است و آن را چون يوغي‌گران بر گردن خود مي‌پندارد؛ ماليات را با مرگ يكي تصور مي‌كند و هميشه در آرزوي يافتن حكومتي است كه كمتر حكومت كند. اگر پيوسته خواستار قوانين تازه است، از آن جهت است كه اين قوانين را براي همسايه لازم مي‌شمارد، و اگر او را به حال خود گذارند، هرج و مرج‌طلبي است كه خود از آن خبر ندارد، و گمان مي‌كند كه قوانين از لحاظ شخص او چيزهاي كاملاً زايدي است.

در اجتماعات اوليه بسيار دشوار مي‌توان وجود حكومتي را تشخيص داد. شكارورزان اوليه به چيزي شبيه نظامات و قوانين، فقط آنگاه گردن مي‌نهند كه در جماعات مخصوص به شكار داخل شوند و در واقع يك هيئت اعزامي تشكيل دهند. بوشمنها معمولاً به شكل خانواده‌هاي جدا جدا و دور از يكديگر به سر مي‌برند، و همچنين كوتوله‌هاي افريقايي (پيگمه‌ها) و بوميان استراليا، كه خيلي عقب‌مانده هستند، سازمان سياسي را فقط براي مدتي كوتاه مي‌پذيرند و سعي دارند هرچه زودتر به خانواده‌هاي خود بازگشت كنند؛ مردم تاسماني رئيس و قانون و حكومت منظم نداشتند؛ و وداههاي سرانديب، از لحاظ پيوندهاي خانوادگي، جمعيتهايي تشكيل مي‌دادند، ولي هرگز حكومتي نداشته‌اند. طوايف كوبو، در سوماترا، «بدون رجال برجسته به سر مي‌برند»، و هر خانواده خودش را اداره مي‌كند؛ فوئجيان بندرت بيش از دوازده