هرچند كه، بنابر يك فرمان امپراطوري، وسعت مسكن نبايستي از 200 متر مربع بيشتر باشد. كاخي كه تنها از يك عمارت تشكيل شده باشد نادر است. هر كاخ معمولا شامل يك ساختمان اصلي و چند ساختمان فرعي است، و راهروهايي سرپوشيده اين ساختمانها را، كه براي واحدهاي متفاوت خانواده گسترده شده‌اند، به يكديگر مي‌پيوندد. براي غذا خوردن و خفتن و نشستن، اطاقهاي متعدد به كار نمي‌رود. هر اطاق براي هر كار مناسب شمرده مي‌شود، زيرا مي‌توان در ظرف چند دقيقه ميز غذا را بر كف حصيرپوش اطاق قرار داد يا رختخواب را از نهانگاه بيرون آورد و در اطاق گسترد. ديوارهاي اطاق قابل حركتند. حتي ديوارهاي خارج اطاق را مي‌توان از جا بركند و از آفتاب يا هواي خنك شامگاهي محظوظ شد. پرده‌هاي كركره‌مانند زيبايي از جنس خيزران اطاقها را از سايه برخوردار مي‌كند و از نگاههاي ديگران محفوظ مي‌دارد. پنجره نوعي تجمل به شمار مي‌رود، و در خانه‌هاي فقيران، آفتاب فقط از شكافها و روزنه‌هايي كه در زمستان با كاغذ روغني پوشانيده مي‌شود، به درون مي‌آيد. بناهاي ژاپن ناظر را به اين فكر مي‌اندازد كه معماري ژاپني از مناطق استوايي برخاسته و به جزاير ژاپن، كه تامنطقه‌هايي سردسير چون كامچاتكا گردن كشيده است، آمده است. خانه‌هاي ظريف و سادة شهرهاي جنوبي، زيبايي و سبكي خاص دارند و براي فرزندان خورشيد، كه روزگاري مردمي پرنشاط بودند، مساكني شايسته محسوب مي‌شدند.

vii - فلزكاري و مجسمه‌سازي

شمشير- آيينه – مجسمه‌هاي سه‌گانه در هوري يوجي- مجسمه‌هاي كلان- دين و پيكرتراشي

شمشير ساموراي از مسكن او محكمتر بود، زيرا فلزكاران ژاپني براي آنكه تيغهايي برتر از شمشيرهاي دمشق و طليطله بسازند، سخت تلاش مي‌ورزيدند. شمشير ژاپني، كه با يك ضربت از فرق تاقدم رامي‌شكافت، حفاظ و دسته‌اي سخت مزين داشت. گاه آن را چنان مرصع مي‌كردند كه كار آدمكشي بخوبي از آن برنمي‌آمد. آيينه‌سازي نيز رواج داشت. فلزكاران، ازمفرغ، آيينه‌هاي صافي مي‌ساختند كه تابندگي آنها موجد افسانه‌هاي بسيار شده است. گويند: كشاورزي براي اولين بار آيينه‌اي خريد و از ديدن خود در آن پنداشت كه پدر مرحومش را ديده است؛ پس با احترام تمام آن را پنهان كرد؛ ولي چون كراراً به تماشاي آن مي‌رفت، زنش بدگمان شد و، در پي شوهر، خود را به آيينه رسانيد و ازديدن خود در آيينه سخت به هراس افتاد، زيرا بازتاب خود را معشوقة شوهر پنداشت! صنعتگران ژاپني زنگهاي عظيم مي‌ساختند. يكي از اين زنگها، زنگ نارا (732 ميلادي) است كه چهل و نه تن وزن دارد. از كوبيدن چكشهاي چوبين بر سطح خارجي اين زنگ، آوايي دلنشينتر از صداي