" این وبسایت تحت حمایت سایت تاریخ ما می باشد کپی برداری از آن بدون ذکر منبع پیگرد قانونی دارد"

www .tarikhema.ir

www.ancient. ir

" راهنماي استفاده از اين كتاب "

خاطريك شوهر از كف بدهد. (xxiv) با حمله پسران خواستگارها روبه رو ميشود، آنان را آرام ميكند و بار ديگر سلطنت خويش را برقرار ميسازد.

در همين هنگام بود كه بزرگترين تراژدي روايات يوناني در آرگوس روي داد. اورستس، فرزند آگاممنون، كه به كمال مردي رسيده بود، به تحريك خواهرش الكترا، به خونخواهي پدر برخاست و مادر خود را همراه فاسقش به قتل رسانيد و، پس از سالها ديوانگي و آوارگي، در حدود 1176 ق‌م بر تخت سلطنت آرگوس و موكناي جلوس كرد و بعدا اسپارت را هم بر ملك خود افزود. اما با جلوس او عصر زوال خاندان پلوپس فرا آمد. احتمالا انحطاط اين خاندان در عهد آگاممنون آغاز شد، و اين سلطان مردد، براي متحد ساختن خطه خود، به جنگ دست زد. ولي پيروزي او سقوط او را قطعي كرد، زيرا تنها اندكي از اميران او از جنگ بازگشتند، و بسياري از امارات، در غياب اميران، سر از اطاعت برتافته بودند. به اين ترتيب، در پايان عصري كه آغازش محاصره تروا بود، قدرت قوم آخايايي بر باد رفت و خون پلوپس فرونشست و مردم با شكيبايي در انتظار ظهور دودماني خردمندتر نشستند.

vi - غلبه دوريها

در حدود سال 1104 ق‌م، يكي ديگر از امواج مهاجرت يا حمله از سرزمينهاي اقوام بي آرام شمالي برخاست و يونان را فرا گرفت. مردمي جنگي، بلند بالا و گردسر و بدون خط، از راه ايلوريا و تسالي به ناوپاكتوس در خليج كورنت، به پلوپونز پا نهادند، بر آن مستولي شدند، و تقريبا تمام تمدن موكنايي را از ميان بردند. آگاهي ما نسبت به منشا و مسير آنان حدسي بيش نيست، ولي از خصايص و تاثير ايشان بخوبي آگاهيم. اينان در مرحله دامداري و صيادي به سر ميبردند. با آنكه به كشتكاري محدودي ميپرداختند، تكيه گاه عمده زندگي آنان دامپروري بود، و به اين جهت همواره در پي چراگاه از جايي به جايي ميكوچيدند.

چون بفراواني از آهن بهره ميجستند، مبشر فرهنگ هالشتات يونان به شمار ميرفتند. با شمشيرهاي آهنين و روح خشن خود، بيرحمانه قوم آخايايي و قوم كرتي را، كه هنوز ابزارهاي آدمكشي خود را با مفرغ ميساختند، در هم شكستند. گويا از دو جانب باختري و خاوري از اليس و مگارا فرا آمدند و به امارات كوچك و مجزاي پلوپونز رسيدند و سپس طبقات حاكم را از دم تيغ