ژدرآوردند.

استبداد پيسيستراتوس جزيي از نهضت كلي بود كه در شهرهاي تجارتي فعال قرن ششم يونان پديد آمده بود. بر اثر اين نهضت، ملوك الطوايفي تفوق سياسي خود را به طبقه متوسط، كه موقتا با طبقات فقير متحد شده بود، باخت، و حكومتهاي جباران پديد آمد. يكي از عوامل برقراري حكومتهاي جباران تمركز نارواي ثروت در دست عدهاي معدود و عدم سازش اغنيا با طبقات ديگر بود. فقرا نيز مانند اغنيا دارايي را بر آزادي ترجيح ميدادند. پس براي جامعه لازم آمد كه، به عنوان حفظ آزادي، اغنيا را از لخت كردن فقرا با توانايي و هوشمندي خود، و فقرا را از غارت اغنيا با خشونت و آراي خود بازدارد. تحصيل قدرت در شهرهاي تجاري يونان كار آساني بود; كافي بود كه، ضمن حمله به طبقه اشراف، از مستمندان دفاع، و با طبقه متوسط تفاهم برقرار كرد. چون يك مستبد يا جبار به قدرت مطلوب خود ميرسيد، وامهايي را كه متمولان پرداخته بودند بي اعتبار ميكرد، به مصادره املاك پهناور ميپرداخت، و بر داراييهاي بزرگ ماليات ميبست تا براي كارهاي اجتماعي پول فراهم آورد و ثروت متمركز در دست اقليت را مجددا تقسيم كند.

جبار در حالي كه با اين گونه وسايل توده‌ها را به خود جلب ميكرد، با ضرب سكه و عقد معاهدات تجاري و افزايش حرمت سوداگران (بورژوازي)، از پشتيباني پيشه وران و بازرگانان برخوردار ميشد. چون بر افكار عمومي و نه بر قدرتهاي موروثي تكيه داشت، ناگزير، از جنگ اجتناب، ولي از دين حمايت ميكرد; در حفظ نظم ميكوشيد، مردم را به اخلاق ستوده برميانگيخت، مقام زن را در اجتماع بالا ميبرد، به تشويق هنرمندان ميپرداخت، و مال فراوان براي زيبايي شهر مصروف ميداشت. ديكتاتورها در موارد بسيار به اين كارها تن در ميدادند و حكومت خود را حكومتي مردمي معرفي ميكردند. از اين رو، مردم مجالي مييافتند كه در دوره استبداد براي كسب آزادي آماده شوند. پس از آنكه جباران يوناني از انهدام اشرافيت فارغ آمدند، ملت هم جباران را سرنگون كرد. پس از سرنگوني جباران، برپاداشتن دموكراسي كاري دشوار نبود.

5- برقراري حكومت دموكراسي

بصيرت پيسيستراتوس، كه در هر آزمايشي پيروز شد، در برابر مهر پدري شكست خورد. پسرانش را جانشين خود كرد. چون در سال 527 درگذشت، پسرانش به حكومت رسيدند. هيپياس، كه قول داده بود حاكمي خردمند و دادگر باشد، سيزده سال سياست پدر را دنبال