((پيروزي پايونيوس))، و ((پيروزي بالدار)) ساموتراكه. اخيرا در نزديكي ميلتوس مجسمه هايي نمودار زنان با دامنهاي چيندار و در حالت نشسته به دست آمده است. اين مجسمه‌ها كه براي معبد برانخيداي ساخته شدهاند، خشن و بيروحند، ولي، در عين حال، فاقد گيرايي نيستند.

نقشهاي برجسته يوناني چندان قدمت دارند كه درباره منشا آنها افسانه‌هايي به وجود آمده است. پليني گفته است، دختركي از مردم كورنت روي سايه پيكر عاشقش كه بر ديوار افتاده بود نقشي كشيد. سپس پدر او به نام بوتادس، كه به سفالگري اشتغال داشت، از آن نقش قالبي برداشت و از آن نمونه‌هاي متعدد ساخت.

بدين طريق، نقش برجسته پديد آمد و بيش از مجسمه‌هاي كامل مورد استفاده قرار گرفت. در 520 ق‌م، آريستوكلس نقشي برجسته از آريستيون ساخت و در مقبره او نهاد. اكنون اين نقش يكي از نفايس موجود در موزه آتن است.

چون تقريبا هميشه نقوش برجسته را رنگآميزي ميكردند، مجسمه سازي، نقوش برجسته، و نقاشي هنرهايي به هم پيوسته بودند، و هر سه در معماري مورد استفاده قرار گرفتند، و هنرمندان بسياري در هر چهار شكل مهارت داشتند. در معابد، بعضي از قسمتهاي نقوش برجسته را رنگآميزي ميكردند، ولي قسمت اعظم آنها را به رنگ طبيعي باقي ميگذاشتند. از نقاشي يوناني آثار مستقل چنداني وجود ندارد، ولي از بيانات شاعران ميتوان دريافت كه در زمان آناكرئون، با رنگهايي آميخته با موم مذاب، ديوارنگاري ميكردند. نقاشي يوناني پس از هنرهاي ديگر به وجود آمد، و بعد از آنها از ميان رفت.

هيچ هنر يوناني، جز معماري، در قرن ششم تعالي نيافت، در صورتي كه فلسفه و شعر يونان در همان دوره به بلوغ خود رسيد. شايد اشراف زمان، كه هنوز روستايي و نسبتا فقير بودند، درست از هنرمندان حمايت نميكردند، و شايد بازرگانان هنوز ثروتشان آن قدر زياد نشده بود كه به سليقه و ذوق عالي گرايند. با اين حال، همه هنرها در عصر ديكتاتورها به حركت درآمدند، و مخصوصا آتن در زمان پيسيستراتوس و هيپياس از اين لحاظ سخت پيشرفت كرد. در اواخر اين دوره، سستي و خشكي مجسمه سازي از بين رفت و اصل ((جبهه نمايي)) نقض شد. مجسمه سازان كمكم در نقوش خود پاها را در حال حركت نشان دادند، دستها را در حالات گوناگون مجسم ساختند، به چهره‌ها روح و نشاط بخشيدند، و بدن را به اشكال مختلف جلوهگر كردند، كه بيانگر مطالعات بيشتر در كار تشريح بدن و حركات بود. اين تحول مجسمه سازي، يعني پوياگردانيدن مجسمه‌هاي ايستاي سنگي، در تاريخ يونان اهميت بسزايي دارد. در حقيقت، فرار از شيوه مصري ((جبهه نمايي)) يكي از موفقيتهاي بزرگ يوناني به شمار ميرود. زيرا، بر اثر آن، نفوذ هنري مصر آسيايي از ميان رفت، و هنر يوناني اصيل پديد آمد.

3- معماري

علم معماري، بكندي، از زمان هجوم قوم دوري به بعد پيشرفت كرد و سبك معماري دوري