ميماند، يونانيان، هر هشت سال يك بار، يك ماه را حذف ميكردند. از اين راه، كه به نحوي باورناپذير بغرنج مينمايد، مردم يونان داراي سالهاي 4 , 3651 روزه هم شدند.

در اين بين، در زمينه‌هاي جغرافيايي نيز پيشرفتهايي حاصل شد. آناكساگوراس طغيان سالانه رود نيل را از ذوب شدن برفها و ريزش بارانهاي بهاري در حبشه ناشي ميدانست. و راي وي درست بود.

زمينشناسان يونان معتقد بودند كه تنگه جبل طارق شكافي است كه بر اثر زمين لرزه پديد آمده، و جزاير درياي اژه نتيجه فرو نشستن آب درياست. در حدود سال 496، كسانتوس ليديايي ميگفت كه درياي مديترانه و درياي سرخ قبلا از طريق سوئز به هم راه داشتهاند; اشيل گويد كه در عصر وي عقيده بر اين بوده است كه جزيره سيسيل در اصل به ايتاليا پيوسته بوده و، بر اثر جنبش ناگهاني زمين، از آن جدا شده است. سكولاكس كاريايي (521 - 485) نيز در سراسر سواحل مديترانه و درياي سياه به سياحت پرداخت. در حدود سال 490، هانوي كارتاژي با ناوگاني مركب از شصت كشتي از جبل طارق گذشت و تقريبا 4180 كيلومتر از سواحل باختري افريقا را پيمود. چنين سفر اكتشافي پرخطري را در حدود جرئت و توانايي هيچ يك از يونانيان نميبينم. در پايان قرن پنجم، نقشه جغرافيايي مديترانه در آتن فراوان بود. علم فيزيك، تا آنجا كه ما خبر داريم، چندان پيشرفتي نكرده بود، هر چند كه منحنيات پارتنون نشان ميدهد كه در علوم مربوط به نور، آگاهيهاي بسيار داشتند. در حدود سال 450، فيثاغورسيان پايدارترين نظريه علمي يوناني، يعني فرضيه تركيب اتمي ماده، را بنياد نهادند. امپدوكلس و جمعي ديگر از فلاسفه گفتند كه انسان از مراحل حياتي پستتري تحول و تكامل يافته، بتدريج، در طول زماني دراز، از حيوان وحشي به انسان متمدن تبديل شده است.

iii - بقراط

در عصر پريكلس، بزرگترين واقعه تاريخ علم يونان پيدايش طب عقلاني بود. حتي در قرن پنجم، طب يوناني با مذهب بستگي بسيار داشت، و درمان بيماريها بر عهده كاهنان معبد آسكلپيوس بود. معالجه معمول در اين معابد، تركيبي بود از طب تجربي و مراسم و اوراد موثري كه در مخيله بيمار اثر ميكرد و آرامش روحي به وي ميبخشيد. شايد از خواب مغناطيسي و بيهوش كردن بيمار نيز استفاده ميكردند. اما طب غير مذهبي با طب مذهبي رقابت ميكرد; و هر چند كه هر دو گروه اصل علم خود را به آسكلپيوس نسبت ميدادند، پزشكان غير ديني از توسل به دين امتناع ميكردند، ادعاي معالجات معجزهآميز نداشتند، و رفته رفته پزشكي را بر اساسي عقلاني قرار دادند.

پزشكي غير مذهبي، در يونان قرن پنجم، در چهار مدرسه بزرگ رو به كمال نهاد. اين مدارس عبارت بودند از مدرسه كوس و كنيدوس در آسياي صغير، كروتونا در ايتاليا، و مدرسه